ตำบลโคกปรง แยกออกมาจากตำบลท่าโรง เมื่อปี พ.ศ. 2509 ประชาชนส่วนใหญ่อพยพมาจากทางภาคอีสาน แถบจังหวัดนครราชสีมา ขอนแก่น ชัยภูมิ สภาพของตำบลเมื่อก่อนเป็นป่าทึบ มีป่าปรงมาก ต่อจึงเรียกชื่อหมู่บ้านตามสภาพว่า “โคกปรง”

เป็นที่ราบลุ่มเหมาะแก่การทำการเกษตร พื้นที่บางส่วนเป็นที่ราบลุ่ม เหมาะแก่การเลี้ยงสัตว์

ทิศเหนือ ติดกับ ต. กันจุ อ. บึงสามพัน จ. เพชรบูรณ์
ทิศใต้ ติดกับ ต. ท่าโรง อ. วิเชียรบุรี จ. เพชรบูรณ์
ทิศตะวันออก ติดกับ ต. ยางสาว อ. วิเชียรบุรี จ. เพชรบูรณ์
ทิศตะวันตก ติดกับ ต. บึงกระจับ อ. วิเชียรบุรี จ. เพชรบูรณ์

อาชีพหลัก ทำนา
อาชีพเสริม เลี้ยงสัตว์ ค้าขาย

จำนวนครัวเรือนที่มีไฟฟ้าใช้ในเขต อบต. 2,155 ครัวเรือน คิดเป็นร้อยละ 95.00 จำนวนบ้านที่มีโทรศัพท์ 30 หลังคาเรือน คิดเป็นร้อยละ 30.00 ของจำนวนหลังคาเรือน

ถนนลาดยาง ห่างจากอำเภอประมาณ 12 กิโลเมตร

สุสานหอย เสื่อกก ผ้ามัดหมี่ และหมวกสาน